มาตรา 5 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์บัญญัติหลักกฎหมายสำคัญคือ “หลักสุจริต” ไว้ว่า “ในการใช้สิทธิของตนก็ดี ในการชำระหนี้ก็ดี บุคคลทุกคนต้องกระทำ โดยสุจริต” บทบัญญัติดังกล่าวถือเป็นหลักกฎหมายทั่วไปที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อให้เกิดความเป็นธรรมหรือความยุติธรรมที่แท้จริงในสังคม ซึ่งโดยทั่วไปจะเห็นการนำหลักสุจริตมาใช้ในระบบกฎหมายเอกชนหรือในสัญญาทางแพ่ง ดังที่มาตรา 368 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ ได้บัญญัติว่า “สัญญานั้นท่านให้ตีความไปตามความประสงค์ในทางสุจริต โดยพิเคราะห์ถึงปกติประเพณีด้วย” ดังนั้น สิทธิและหน้าที่ของคู่สัญญาในสัญญาทางแพ่งจึงต้องตีความไปตามเจตจำนงของคู่สัญญาเป็นหลัก และต้องพิจารณาไปตามหลักความเป็นธรรมที่สังคมยอมรับอันเป็นปกติประเพณีโดยไม่พิจารณาเฉพาะแต่ข้อความที่ปรากฏเป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น